Opinie: In de voetsporen van Ajax?

DONDERDAG, 13 DECEMBER 2018, 19:04 - WauteRSCA
Anderlecht-Online No Image Found

OPINIES“Anderlecht moet kunnen wat Ajax kan.” We werden afgelopen zomer om de oren geslagen met variaties op die uitspraak. Een paar maand later hebben de Amsterdammers de lat wel erg hoog gelegd. Want laat ons even eerlijk zijn: welke Anderlechtfan is momenteel niet jaloers op Ajax?

Eenvoudig geplaatst voor de 1/8e finale van de Champions League met twaalf op achttien in een groep met Bayern München, Benfica en AEK Athene. Gisteren tot een paar minuten voor tijd zelfs nog virtueel groepswinnaar met veertien punten. En dat met heel wat jonge spelers en eigen jeugdproducten.

Aad De Mos verklaarde gisteren in ‘Het Nieuwsblad’ dat Anderlecht of Club Brugge niet hoeft te dromen van zo’n scenario. Alleen herwerkte hij het Amsterdamse sprookje tot een Disney-scenario door er wat minder fraaie elementen uit te halen.

Natuurlijk beleeft Ajax momenteel hoogdagen, maar het kende de afgelopen jaren ook heel wat mindere momenten. Zo greep het vier jaar op rij naast de titel in een competitie die al een hele tijd niet meer sterker is dan de Belgische.

Aad beweerde ook dat Ajax vorig jaar de finale van de Europa League speelde. Niet waar. Ajax ging er vorig jaar roemloos uit in de laatste voorronde tegen Rosenborg uit Noorwegen. Ajax speelde twee jaar geleden de finale van de Europa League. Maar dat verhaal van vallen en weer opstaaan maakt het eigenlijk alleen nog mooier.

Flashback

Ajax pakte tussen het seizoen 2010-2011 en 2013-2014 vier keer op rij de Nederlandse titel.  De twee daaropvolgende seizoenen moest het zich tevreden stellen met een tweede plaats. In het seizoen 2016-2017 voerden de Amsterdammers een serieuze verjonging door.

Met De Jong, Nouri, Cerny en Dolberg werden vier jongens van bouwjaar ’97 naar de A-kern gehaald. Hun leeftijdsgenoot Van De Beekvoetbalde er al van het seizoen voordien. Met Kluivert en De Ligt schoven de Amsterdammers ook twee jongens uit ’99 door naar het eerste elftal.

Daarnaast betaalde Ajax vijf miljoen om Sanchez (’96) naar de Amsterdam ArenA te halen en legde het twaalf miljoen op tafel voor Neres (’97)

Een overgangsjaar zou je denken? Toch niet. Ajax haalde dat seizoen de finale van de Europa League en streed tot de laatste speeldag met Feyenoord om de Nederlandse titel.

In de verloren finale van de Europa League stonden naast Sanchez, De Ligt, Dolberg en de ingevallen Neres, Van De Beek en De Jong ook Onana en Riedewald (allebei geboren in 1996) tussen de lijnen.

“Kampioen met de jeugd?” Het had zomaar gekund.

Ideale mix

Sinds die finale moest het met Sanchez, Riedewald en Kluivert drie talenten laten gaan.  Ter vervanging haalde het de jonge Wöber (’98) en ervaren rotten als Huntelaar (bijna zeshonderd profwedstrijden op de teller), Blind (141 wedstrijden voor Manchester United) en Tadic. (162 wedstrijden voor Southampton)

Toch zijn er van de vijftien spelers die dit seizoen minstens 25% van de totale speeltijd afwerkten maar liefst acht 21 of jonger. Onana is 22.

De Ligt, Mazraoui, Van De Beek en Eiting komen uit de eigen jeugd, Onana (0,15 miljoen), Dolberg (0,27 miljoen) en Van De Beek (symbolische euro) werden spotgoedkoop overgenomen rond hun zeventiende.

Toch zijn ‘jong’ en ‘onervaren’ in dit geval geen synoniemen. Het kwartet Onana - Van De Beek – De Ligt – Dolberg speelde al meer dan vierhonderd wedstrijden voor de hoofdmacht van Ajax. Neres zit aan 75 stuks, De Jong aan 61. Ajax zit aan laatste seizoen van een cyclus. Met alle positieve gevolgen van dien. 

Anderlecht

Laat ons nog een laatste keer de mosterd halen bij Aad: “De reden is niet dat Ajax meer centen te spenderen heeft.”

Alsjeblieft, man. Het grote verschil tussen Ajax en Anderlecht is niet de jeugdwerking, maar juist wel de centen. Ajax voetbalde tot het seizoen ’95- ’96 gemiddeld voor 22.000 supporters in ‘De Meer’. Vanaf  ’96-’97 voetbalt Ajax in de Amsterdam ArenA, tegenwoordig de Johan Cruijff ArenA voor 48.000 tot 50.000 supporters. De capaciteit van het Constant Vanden Stockstadion bedraagt tegenwoordig nog 21.500 plaatsen. De financiële verschillen zijn navenant. Op dat vlak zit Anderlecht 25 jaar achter op Ajax.

Maar los van de centen zijn er ook verzachtende omstandigheden voor Anderlecht. Paars-wit is net aan een nieuwe cyclus begonnen. Onze vier 19-jarigen (Saelemaekers, Amuzu, Bornauw en Sambi Lokonga) zitten samen aan amper 88 wedstrijden. Toch moeten zij door het falen van de oudere spelers nu al de ploeg dragen. Natuurlijk lukt dat niet.

In de tussenstand voor onze Anderlecht-online trofee staat Bornauw op twee, Saelemaekers op drie en Amuzu op vier. Sambi Lokonga speelde nog niet voldoende wedstrijden om in aanmerking te komen voor de ranking. Ook Didillon (éen) en Dimata (zes) zijn nog jong. Het spreekt voor zich dat onze bezoekers milder zijn voor jongere spelers, maar is toch veelzeggend.

Omring deze jongens met spelers als Huntelaar, Blind, Tadic en Ziyech in plaats van Santini, Makarenko, Gerkens en Milic. Je zou wat zien.

Er is gewoon geen stabiele basis waarin de jongeren kunnen worden ingewerkt. Bornauw moest dit seizoen al centraal achterin spelen met Milic, Lawrence, Appiah, Najar, Vranjes, Sanneh én Delcroix. Bovendien is met Saief – Kums – Trebel – Najar is al maanden een heel middenveld half-geblesseerd. Het is haast een wonder dat Anderlecht in deze situatie nog bij de eerste zes staat.

Nieuwe cyclus

De finale van de Europa League zit er al lang niet meer in dit jaar. Toch bewijst het seizoen 2016-2017 van Ajax dat het begin van een nieuwe cyclus niet per se een verloren jaar hoeft te zijn en is de samenstelling van de Amsterdamse kern een voorbeeld voor ons. 

Laat dit seizoen het 2016-2017 van Ajax zijn. Geef ons jonge kwartet maar minuten en houd er rekening mee dat ze nog fouten zullen maken. Breng ook Verschaeren en Doku geleidelijk aan. Didillon en Dimata verdienen een basisplaats, Bakkali en Cobbaut het voordeel van de twijfel.

Maak van de winterstop gebruik om Saief, Kums, Trebel en Najar volledig te laten herstellen, ‘resetten’ zeg maar. En zorg er voor dat de aangekondigde “drie, ervaren versterkingen” stabiele pionnen uit een grote(re) competitie zijn. Geen aan lager wal geraakte voormalige toptalenten of dertigjarigen uit de Sloveense of Zweedse competitie.

Misschien kunnen we dan nog verrassen en tot het einde meestrijden om de titel. En misschien worden er binnen twee seizoenen dan wel in het buitenland artikels geschreven over de knappe Europese campagne van het jonge Anderlecht met de ideale mix van eigen jeugdproducten, spotgoedkoop binnengehaalde jongelingen en ervaren rotten. Laat dit alsjeblieft meer zijn dan een fictief, paars-wit sprookje. 
 



anderlecht-online forum