Een portret van Massimo Bruno

Een assist en een doelpunt op één week tijd, Massimo Bruno is de nieuwe held op het veld van Anderlecht. Heeft dit het leven van de jonge speler veranderd: "Eigenlijk niet", aldus de vader van Massimo in La Dernière Heure.


"Zondag na de wedstrijd zijn we naar huis gereden, aten we samen en keken naar de samenvatting van de wedstrijd op RTBF."

In tegenstelling tot het doelpunt dat hij maakte tegen Limassol wou Massimo de gemiste assist aan Mbokani terugzien die Anderlecht de 3 punten had kunnen opleveren. "Zo is hij nu eenmaal. Hij wil altijd maar beter doen."

Al reeds op jongere leeftijd hadden veel clubs interesse in hem, ook Anderlecht, buiten één keer: "Na zijn debuut op 5 jaar bij Frameries ging hij naar Bergen tot zijn 8 en half. Daar onderging hij een test bij Sporting. Met Frédéric Peiremans had hij een coach die in hem geloofde. Alles ging goed tot zijn 12 jaar. Toen kreeg Massima een groeispurt en raakte hij gewond aan de hiel. Hij moest toen 4 maanden aan de kant blijven. Toen hij terug kwam liep hij op een vreemde manier en dat beïnvloedde zijn spel. Nogal logisch dat Anderlecht hem niet goed genoeg meer vond."

Massimo belandde toen bij Charleroi waar hij naast de reguliere trainingen elke zondagochtend ging bijtrainen: "Hij ging dan naar het park om samen met een specialist zijn looptechniek bij te schaven. En het heeft zijn vruchten afgeworpen. Toen hebben we hem bij Mons geplaatst, het was veel dichter bij huis en de club speelde terug in eerste divisie."

Na drie jaar bij Mons kwamen andere ploegen terug aan mouwen trekken van de talentvolle speler: "Standaard, Charleroi, Anderlecht en Beerschot kwamen toen op de proppen. We kozen toen voor Charleroi waar er een carrièreplan klaar lag. Al snel belandde hij in het eerste elftal. Toen kwam helaas Abbas Bayat en niemand realiseerde zich dat zijn contract ten einde kwam."

En toen kwamen Standaard, Anderlecht en Gent om de diensten van Massimo smeken: "Genk wou hem zelfs als direct in de A-kern plaatsen maar Anderlecht stak er bovenuit. Mijn zoon stond te popelen om via de voordeur terug naar Anderlecht te trekken."

Bron: DHnet.be