Het geval Wasyl

Dat Marcin Wasilewski een zware sanctie verdient voor de aanslag op STVV-speler Delorge staat buiten kijf. Het theater dat scheidsrechter Loeman na afloop van de wedstrijd opvoerde, was echter ronduit lachwekkend.


Het reglement zegt dat schorsing op basis van tv-beelden enkel mogelijk is indien de scheidsrechter de bewuste fase niet beoordeelde. Loeman floot weldegelijk, maar zei achteraf een duwfout aan de tweede paal bestraft te hebben, waardoor Wasilewski toch kon worden gestraft op basis van de tv-beelden.

In het Canvasprogramma ‘Extra-Time’ werd terecht vastgesteld dat er uitzonderlijk weinig gebeurde aan de tweede paal. Er was zelfs geen contact en dus geen reden om een overtreding te fluiten. Loeman floot weldegelijk voor de charge van Wasilewski, maar trok op de een of andere reden geen kaart.
Het is betreurenswaardig dat een scheidsrechter na afloop van een match een stukje toneel moet opvoeren om aan zijn verantwoordelijkheid te ontkomen en die door te schuiven naar het bondsparket.

Wasilewski moet nu wellicht op 3 april voor het bondsparket verschijnen. Twee dagen te laat om een échte grap te zijn.
Als een scheidsrechter een fase verkeerd inschat, en een onterechte rode kaart geeft kan het bondsparket beslissen dat een schorsing niet nodig is, maar als de scheidsrechter een zware overtreding niet (hard genoeg) sanctioneert, is een schorsing onmogelijk.

Scheidsrechters hebben een hondenstiel en verdienen alle respect. Daarom ook dat de voetbalbond zijn arbiters beter in bescherming zou nemen en schorsingen op basis van tv-beelden altijd mogelijk moet maken. Of de scheidsrechter de fase nu gezien heeft of niet.