Analyse: Spitsen

ANDERE Nu de play-offs voor de deur staan en we ons stilaan een beeld kunnen vormen van de nieuwkomers in januari, vonden wij het tijd om onze kern eens positie per positie door te lichten. Vandaag: de spitsen.
 

De hiërarchie in de spits is duidelijk. Stefano Okaka is eerste keuze, Idryssa Sylla ondanks zijn uitstekend seizoenbegin tweede. Een volwaardige derde keuze is er niet meteen door de blessure van Aaron Leya Iseka.

Niemand twijfelt er aan dat Imoh Ezekiel een geweldige voetballer is, maar in de huidige 4-3-3 is hij zowat waardeloos.

Okaka presteert veel beter dan verwacht. In 39 wedstrijden scoorde hij vijftien keer, dat is er één minder dan Aleksandar Mitrovic in evenveel duels in zijn eerste seizoen bij paars-wit. Okaka
werkt echter harder en is balvaster dan zijn Servische voorganger. Hij is zijn transfersom van drie miljoen dubbel en dik waard.

De Italiaanse international is niet van de bal te zetten, maar loopt vaak te lang met de bal, waardoor hij het spel vertraagt en Anderlecht er vaak niet in slaagde om een dubbele verdedigingsgordel te ontmantelen.

Als de spelers rond hem hun beste vorm vinden en de bal durven vragen in plaats van er van weg te lopen, zal Okaka zelf ook beter worden. Okaka is niet de spits die paars-wit met twee flitsen de titel zal opleveren, maar wel één die de tegenstander zodanig kan afmatten dat spelers als Suarez of Djuricic met die flitsen kunnen uitpakken.

Ten slotte is er ook nog Jorn Vancamp. Een absoluut toptalent. A-kern materiaal. Sowieso. Zijn statistieken in de Youth Legue zijn erg vergelijkbaar met die van Leya Iseka vorig jaar.

Maar Iseka viel vorig jaar nog te licht uit tijdens zijn invalbeurten in de play-offs. De kans is reëel dat Vancamp hetzelfde lot zou ondergaan. De kans dat één van beide spelers dit seizoen nog veel minuten pakt, lijkt klein.

Moet Anderlecht deze zomer Sylla laten gaan om Iseka en Vancamp meer speelkansen te geven? Laat het ons weten onder dit artikel.