Het DNA van RSCA volgens 'klepje' (30)

WOENSDAG, 7 MAART 2018, 09:45 - D.A.B.
Anderlecht-Online No Image Found

WEBSITE De reguliere competitie nadert zijn einde en de play-offs staan voor de deur. Money time dus en hoog tijd om nog wat inspirerende woorden op jullie los te laten in de rubriek "Het DNA van RSCA". Vandaag laten we een fan met een uitgesproken mening aan het woord. Veel leesplezier!

Als je Anderlecht met een muzieknummer moest vergelijken, welk nummer zou dit dan zijn en waarom?
Ik ben geen grote muziekkenner, artiesten en nummers ken ik zelden bij naam. Daarom wil ik mij graag beperken tot één artiest: Freddy Mercury. Mercury geldt als een van de beste rock/pop-artiesten die er ooit op de wereld heeft rondgelopen. Veelal geniaal, veelzijdig en extravert. Geliefd maar ook bekritiseerd. Sublieme concerten afgewisseld met momenten dat hij er geen zin in had. Al deze zaken zien/zagen we vaak terugkomen bij ons geliefd RSCA: bij wijlen subliem voetbal maar ook vaak non-matchen zonder motivatie tegen "de kleintjes". Sterren die hun kunstjes opvoeren en het publiek in vervoering brengen. Moeilijke tijden overleven en de rug rechten wanneer het nodig is. De grootste club van België zijn, maar toch zo vaak gehaat. Een beroemd citaat van Mercury: "Ik ben gewoon mezelf, je weet wel. Soms ben ik slordig, soms stipt... Ik ben gewoon mezelf." Dat is wat RSCA ook is, een aparte club. We are Anderlecht.

Waarom werd je ooit fan van Anderlecht en niet van een andere club?
Aangezien de hele familie fan was van de Sporting, is het geen verrassing dat ik dat ook werd. Mijn eerste herinnering gaat terug tot de bekerfinale van '94 tegen Brugge. Ik was toen net geen 7 jaar en vond de witte truitjes met paars de max. Ondanks de moeilijke jaren die nog volgden, is de liefde nooit afgenomen. Dat ik op een kwartier rijden van het stadion woonde, maakt dat het voor mij logisch was dat de Sporting mijn club werd.

Welke speler(s) noem jij een echt Anderlecht-icoon en waarom?
Pär Zetterberg. Voor mij het laatste échte icoon: een voorbeeld voor de jeugd. Gaf nooit op, steeds fair play en had tonnen spelinzicht. Tevens de laatste echte vrije-schop-specialist die we in onze rangen hadden. Mijn idool sinds mijn jeugd.

Welk memorabel moment (of memorabele wedstrijd) zal je voor altijd bij blijven en waarom?
Helaas kan ik niet om de bewuste RSCA-Standard van 28/08/09: ik ben toen weken gedegouteerd geweest van voetbal, de beestachtige manier dat de beenhouwers van Luik speelden. Dat is een litteken dat voor altijd zal blijven bestaan, helaas. Toch kies ik eerder voor een positief moment: een midweekmatch in februari 2010. Een uitgestelde match wegens winterweer tegen Club Brugge. Het was geen goeie match van ons, Brugge stond verdiend 1-2 voor, tot Vargas een betwistbare rode kaart krijgt. Hét signaal om Frutos van de bank te halen. Hij stond nog maar net op het veld of verlengde met zijn uitschuifbaar been de bal in doel. Een billijk gelijkspel is in de maak, tot in minuut '93 wanneer Boussoufa Maertens aan de achterlijn in de wind zet en de bal heerlijk in de verste winkelhaak krult. Een immense explosie in ons vak (toen had ik nog een abonnement in X4) zorgde ervoor dat mijn maat 10 meter verder stond. Dat moment vergeet ik nooit. Af en toe zoek ik het matchverslag nog eens op YouTube op en nog steeds komt het haar op mijn armen naar omhoog. Kippenvel.

Wat maakt Anderlecht uniek? Wat vind je bij een andere club niet terug?
De grandeur die rond de club hangt. De hunker naar mooi en aantrekkelijk voetbal, bij voorkeur gekoppeld aan resultaten. Het feit dat de heer R. Weiler, nochtans succesvol vorig jaar, nooit de volle steun kreeg van de achterban wijst er toch wel op dat succes niet alles is binnen onze club. Ik was vorig jaar aanwezig op onze titelviering, maar van euforie was geen sprake. Er was tevredenheid om de resultaten, maar de manier waarop de titel tot stand kwam strookte niet met hetgeen waar RSCA voor staat. Er was nooit sprake van mooi voetbal, eigen jeugd werd weggepest. Dat is het verschil met andere clubs, waar resultaten het belangrijkst zijn. Dat maakt RSCA voor mij uniek.



anderlecht-online forum