Vooruitblik: Het paars-witte 2019

OPINIES Na een dramatisch 2018 is het voor Anderlecht tijd om de rug te rechten en vooruit te kijken. Het vertrok vandaag op stage met kersvers coach Fred Rutten.
 


Versterkingen zaten zoals verwacht nog niet op het vliegtuig richting Spanje. Frank Arnesen wil op stage eerst de spelersgroep analyseren met Fred Rutten en Michael Verschueren vooraleer te beslissen over transfers. 

Vijfde hond?

Maar wat ambieert Anderlecht dit seizoen nog met die versterkingen? Verschueren wimpelde vrijdag op de persconferentie alleszins vragen over de titel af: “Dat is misschien iets te ambitieus gezien de huidige omstandigheden.” Anderlecht heeft op dit moment dan ook geen reden om hoog van de toren te blazen. We lijken dit seizoen niet de derde, maar de vijfde hond in het titeldebat.

Naast Racing Genk en Club Brugge staan ook Antwerp en Standard momenteel hoger aangeschreven dan Anderlecht in de stand en de pers. Maar hoewel we de komende weken eens gaan kijken hoe het seizoen van de andere topclubs verloopt, moet Anderlecht eerst de eigen zaakjes op orde krijgen en dan het maximale uit de tweede seizoenshelft halen.

Waar we vorig seizoen niet helemaal begrepen waarom Anderlecht nog zo graag tweede wou worden, ligt dat dit seizoen helemaal anders.

Worstcasescenario
 
Door de falende topclubs in de Crocky Cup gaat het rechtstreekse Europa Leagueticket dit jaar naar Gent, Oostende of zelfs KV Mechelen of Union in plaats van naar de nummer drie uit Play-off I.  

Een derde plaats betekent dit seizoen dus dat Anderlecht al in de derde voorronde van de Europa League zou moeten aantreden. Plek vier leidt zelfs via een dubbele confrontatie met de winnaar van Play-off II naar de tweede voorronde die al in Juli begint.

Als reekshoofd mag die voorronde in principe geen probleem vormen, zou je dan denken. Maar dit jaar zaten bij de dertien niet-reekshoofden in de laatste voorronde clubs als RB Leipzig, Burnley, Atalanta en Bordeaux. Het is al van het drama van Borisov in 2008 geleden dat Anderlecht niet minstens de hoofdtabel van de Europa League haalde. Je mag er niet aan denken…

Dan hebben we het nog niet over de gevolgen van een tweede zwak europees seizoen op rij voor de clubcoëfficiënt die je jaren meesleept. Slechtere lotingen, miljoenen minder bonussen als je nog eens de Champions League haalt, …

Derde?

Natuurlijk kan je die voorrondes natuurlijk ook gewoon overleven als je toch derde of vierde zou worden. In die pot met niet-reekshoofden zaten dit jaar ook clubs als Molde of Sigma Olomouc.
En voor die clubcoëfficiënt is het zelfs beter als Anderlecht al in de voorronde punten kan sprokkelen en een paar rondes overleeft in Europa de League. Het is allemaal maar hoe je het bekijkt. Of hoe het uiteindelijk uitdraait.

Tweede

Blaffende honden bijten niet. Bij Anderlecht blaffen ze op dit moment niet. Hoewel Verschueren en co het over “europees voetbal halen” hebben, is het de ambitie om nog tweede te worden en het ticket voor de voorronde van de Champions League te bemachtigen.

De impact van de miljoenen van de Champions League is namelijk belachelijk groot. Als een Belgische club een paar jaar op rij die dertig miljoen euro binnenrijft, is die gewoon niet meer bij te benen door de concurrentie.

Voorbeeldje: als Club  Brugge volgend jaar opnieuw de hoofdtabel van de Champions League haalt, verdient het daar op twee jaar rechtstreeks –meer dan- zestig miljoen euro aan. Een bedrag vergelijkbaar met wat Anderlecht kreeg voor de verkoop van Youri Tielemans, Aleksandar Mitrovic én Romelu Lukaku.

Hoe?

Maar hoe kan Anderlecht in hemelsnaam nog voor Racing Genk of Club Brugge eindigen? Beide teams zijn helemaal op elkaar ingespeeld en er lijkt zelfs geen enkele sterkhouder te willen vertrekken. Genk heeft intussen zelfs al twee versterkingen beet.

En Anderlecht? Dat moet nu nog aan een analyse van de spelerskern beginnen. Om nadien uit te maken wie er weg mag en waar er versterking bij moet. Anderlecht staat ook niet meteen bekend om de fantastische transfers eind januari.

Bovendien moet het op twintig januari al vol aan de bak in de Ghelamco Arena. Bij verlies tegen Gent kan Anderlecht virtueel uit Play-off I duiken. De kans lijkt klein dat er binnen dertien dagen al één of meerdere nieuwkomers tussen de lijnen staan.

Het is logisch dat Anderlecht Rutten niet wil opzadelen met spelers die hij niet kan gebruiken. Maar Verschueren en co hebben de afgelopen maanden heus niet stilgezeten. De lijstjes liggen klaar. De beloofde versterking komt er wel.

Het is duidelijk dat Anderlecht voor een enorme berg staat. Op 20 januari zou die zelfs nog wat hoger kunnen worden. Maar op 27 januari zou Anderlecht –thuis tegen Eupen- aan de beklimming
moeten kunnen beginnen. Een paar ervaren pionnen om de jonge ploeg te dragen en wat genialiteit voorin. Drie of vier goede transfers kunnen een wereld van verschil maken.

Het verschil in niveau met Genk en Brugge was de afgelopen maanden enorm. Maar het is al vaker gebleken dat een ploeg die uit de achtergrond komt en bevrijd begint te voetballen in play-off I het de koploper(s) nog vreselijk moeilijk kan maken.

Racing Genk en Club Brugge zullen als titelfavorieten aan Play-off I beginnen. Anderlecht moet er voor zorgen dat het de derde hond in het titeldebat wordt. Dat Anderlecht terug Anderlecht wordt. Dat 2019 een veel mooier jaar wordt dan 2018. En we in 2020 kampioen worden met een vijftal eigen jeugdproducten in de basis.

Wij geloven er alvast in. Jullie ook?