De Nederlandse connectie (2000–2019)

WEBSITE Mulder, Rensenbrink en Haan zijn ronkende namen van Nederlandse spelers die ooit schitterden in het truitje van Anderlecht. Helaas is het niet meer mogelijk of zeer moeilijk om wereldspelers als Rensenbrink of internationals te halen, zoals Van Tiggelen en Bosman in de jaren 80. De band tussen Anderlecht en Nederland blijft echter nog steeds bestaan. Met de komst van Michel Vlap hebben we alle Nederlandse spelers die voor Anderlecht hebben gespeeld in de 21ste eeuw eens op een rijtje gezet.

Patrick Van Diemen (1998–2001) kwam in 1998 van RKC Waalwijk. Anderlecht had op dat moment een aantal zeer matige seizoenen achter de rug. De middenvelder was op verschillende plaatsen inzetbaar en pikte geregeld zijn goaltje mee. Hij maakte de opmars mee van de ploeg en in het successeizoen 2000–2001 (met onder andere de memorabele campagne in de Champions League) was Van Diemen vooral invaller. Het jaar daarna vertrok hij opnieuw naar RKC. Na zijn loopbaan werd hij manager van onder andere Vincent Janssen.

Sherjill MacDonald (2001–2006) kwam in de zomer van 2001 uit de jeugd van Ajax. De beloftevolle speler kon echter nooit doorbreken en scoorde slechts eenmaal in de competitie. Zijn belangrijkste wapenfeit was de winning goal in de Europese uitmatch in Stabaek in het seizoen 2002–2003. Anderlecht had thuis verrassend met 0-1 verloren, maar het doelpunt van MacDonald zorgde voor de 1-2 en de kwalificatie voor de volgende ronde. Nadat hij enkele keren werd verhuurd, vertrok hij naar AGOVV Apeldoorn in 2006. Dit was het begin van een odyssee van bestemmingen (van de USA tot Zuid-Korea) met enkele opflakkeringen bij Beerschot en Westerlo. Vorig seizoen speelde hij bij KFC Lille (Eerste Provinciale).

Melvin Fleur (2001–2002) trok samen met MacDonald en Sergio Hellings (die nooit een officiële wedstrijd zou spelen voor Anderlecht) naar Brussel. De verdediger kon geen potten breken en viel in de laatste wedstrijd van het seizoen na tachtig minuten in. Daarna werd hij verkocht aan RBC Roosendaal waar hij 110 wedstrijden speelde. Een zware blessure aan de knie zorgde ervoor dat hij zijn loopbaan in 2009 moest beëindigen.

Arnold Kruiswijk (2008–2010) werd van Groningen gehaald. De centrale verdediger maakte deel uit van Jong Oranje, maar liet geen onnavolgbare indruk na bij Anderlecht. Na zeventien matchen werd hij verhuurd aan Roda JC in de wintermercato van 2009–2010. Daarna speelde hij nog voor Heerenveen en Vitesse. Kruiswijk zette een punt achter zijn loopbaan na het seizoen 2018-2019 door een rugblessure.

Bram Nuytinck (2012–2017) werd als aanvoerder van Jong Oranje weggeplukt bij NEC. Onder John van den Brom was Nuytinck basisspeler in de kampioenenploeg, maar daarna kon hij de status van onbetwistbare titularis niet meer afdwingen. In de zomer van 2017 maakte hij een mooie transfer naar Udinese in de Serie A. Daar speelde hij tot nog toe 54 wedstrijden.

Demy De Zeeuw (2013-2015) werd in de winter van 2013 van Spartak Moskou gehuurd. De Zeeuw kon flink wat adelbrieven voorleggen als ex-speler van AZ, Ajax en als Nederlands international (EK 2008 en WK 2010). Op het WK raakte hij geblesseerd aan de kaak door een trap van de Uruguayaan Caceres en daarna zou hij nooit meer zijn oude niveau halen. Bij Anderlecht haalde De Zeeuw geen constant niveau, maar soms liet hij nog stukjes van zijn klasse zien. Zo scoorde hij het doelpunt in de uitmatch tegen PSG (1-1) in de Champions League. De Zeeuw vertrok naar NAC Breda in 2015, maar een jaar later kondigde hij zijn afscheid aan. Met enkele voetballers richtte hij het kledingmerk BALR. op.

Alex Büttner (2016) werd als linksback gehuurd bij Dinamo Moskou in de wintermercato van 2015-2016. De verdediger, die daarvoor bij Manchester United speelde, zou veertien competitiematchen opdraven. Anderlecht besloot om Büttner niet over te nemen na de huurperiode. Daarna trok hij naar Vitesse, maar sinds 1 juli 2019 zit hij zonder club. Ook Büttner richtte een eigen kledingmerk op (AB Lifestyle).

Boy de Jong (2017-2019) speelde als derde doelman van Anderlecht geen enkele officiële wedstrijd. De zoon van keepertrainer Max verhuisde recent naar Stellenbosch FC in Zuid-Afrika. Als eervolle vermelding willen ook Mbark Boussoufa niet vergeten. Hoewel Boussoufa de Marokkaanse nationaliteit heeft, werd hij geboren in Nederland en groeide hij daar op. Van 2006 tot 2011 was hij een van de absolute smaakmakers van de ploeg.

Als trainer was er uiteraard John van den Brom (2012-2014) die in zijn eerste jaar met een sterke kern kampioen werd. Het volgende seizoen werd hij in maart ontslagen en opgevolgd door Hasi die de ploeg alsnog naar het kampioenschap wist te leiden. Keeperstrainer Max de Jong kwam met van den Brom en hij maakt nog steeds deel uit van de staf. Vorig seizoen nam Fred Rutten (2019) de fakkel over in januari. Hij leidde de ploeg wel naar Play-off 1, maar na nul op twaalf in die Play-offs werd de samenwerking in april stopgezet.

En als uitsmijter denken we ook graag terug aan de fratsen van 'welzijnscoach' John Troost (2013) die onder andere danste en zong in de kleedkamer.