Ex-coryfeeën: "Jacobs is het probleem niet"

Anderlecht zette in de openingsmatch tegen OHL de negatieve lijn van eind vorig seizoen gewoon voort. In Gazet van Antwerpen geven enkele voormalige Anderlecht-coryfeeën hun mening over waar het mank loopt bij paars-wit.


Aime Antheunis: "Vroeger kon ik een beroep doen op spelers als Scifo, Zetterberg, Baseggio, noem maar op. De vervlakking in de kern van Anderlecht is heel treffend. Behalve Lukaku zou ik als buitenlandse club niet weten welke speler ik bij de Brusselaars zou kunnen weghalen."

Erwin Vandenbergh: "Wat mij het meest verontrust is de manier waarop Anderlecht die twee doelpunten pakt tegen OHL. Dat wordt voor Ariël Jacobs de grootste zorg de komende twee maanden. Vooral bij dat eigen doelpunt van Samuel heb ik mijn bedenkingen. In die fase zondigt hij tegen alle basisprincipes van het verdedigen. Hij sluit niet alleen zijn ogen op het moment dat hij in duel gaat, maar kopt ook naar beneden. Op dit niveau zou dat niet mogen."

Michel De Wolf: "Je zit met een groep spelers waarvan een deel weg wil en dat zorgt voor een ongezonde sfeer in de kleedkamer. Ik denk ook niet dat jongens als Jovanovic of Mbokani Anderlecht plots beter zullen laten voetballen. Een patron, dat heeft Anderlecht nodig."

"Nood aan kwaliteitsinjectie"

Erwin Vandenbergh: "Ariël Jacobs ontslaan zou geen oplossing bieden want een trainerswissel werkt gemiddeld twee à drie weken. Ik denk dat ze op andere vlakken grotere problemen hebben dan de trainer. Op dit moment heeft Anderlecht niet genoeg kwaliteit in huis om als titelkandidaat beschouwd te worden."

Philippe Albert: "In de bestuurskamer zit er genoeg voetbalintelligentie om de juiste beslissingen te nemen. Een ding is wel al duidelijk: de resultaten van de komende weken zullen het lot van de trainer bezegelen."

Michel De Wolf: "Daar ben ik niet van overtuigd. Aan de andere kant stel ik wel vast dat Jacobs vasthoudt aan zijn tactiek met één aanvaller. Dat is geen verwijt naar Jacobs toe maar wel een vaststelling. Onder voorzitter Constant Vanden Stock was een aanval met twee spitsen de norm, want Anderlecht wou in die periode zo snel mogelijk het verschil maken.