"Kwalificatie zal leed Mbokani niet verzachten"

Anderlecht verdedigt deze avond zijn 1-2 voorsprong tegen Bursaspor voor een plaats in de Europa League-Poules. Maar paars-wit is in rouw na het verlies van David Mbokani, de zoon van Dieumerci.


Het leven in het Vanden Stock-Stadion stond even stil gisteren. De kersverse aanvaller van Anderlecht is voorlopig geblesseerd maar toch leven zijn ploegmaats erg mee.

"Dit is een menselijk drama", verklaarde Ariël Jacobs. "Het geeft je een machteloos en onwezenlijk gevoel. In het licht van deze gebeurtenissen is topvoetbal relatief, maar voor mij was dat al lang zo."

"Ik heb Dieumerci nog niet gezien, want voor hem is alles nu heel chaotisch. Voorlopig verblijft het gezin Mbokani nog op hotel en dat is geen evidente plaats om met zo'n leed geconfronteerd te worden. Ik heb wel een boodschap ingesproken bij hem en bij zijn makelaar, maar wat zeg je dan? Sterkte, dit moet slijten? Dat is zo goedkoop: de pijn zal altijd blijven."

"Profvoetballers wanen zich door hun speciale beroep vaak ongenaakbaar, maar het noodlot kan iedereen treffen. Omdat het nu over het zoontje van Mbokani gaat wordt daar veel ruchtbaarheid aan gegeven, maar in de ganse wereld krijgen mensen elke dag te maken met zulke ellende. Dat is de realiteit, maar daar wordt veel te weinig bij stil gestaan."

Kwalificatie voor Dieu?

Als Anderlecht zich plaatst zal het wellicht zijn overwinning opdragen aan Mbokani. Maar tijdens de match zullen ze toch geconcentreerd moeten blijven.

"De ploeg kan een daad stellen voor Mbokani, maar kwalificatie zal zijn leed niet verzachten. Ik weet ook niet precies hoe mijn spelers zich nu voelen. Nathan Kabasele is de neef van Mbokani's zoontje en die was erg aangegrepen in de kleedkamer."

"Het maakt de wedstrijdvoorbereiding ook delicaat. Je kunt de situatie niet verzwijgen, maar je kunt er ook niet eindeloos op focussen. Dieu krijgt alvast alle tijd om dit te verwerken met zijn familie. Hij voelde zich al schuldig na zijn lange blessure en nu komt dit erbij. We zullen zien hoe hij ermee omgaat. Sommigen willen direct de training hervatten, anderen kruipen in hun cocon. Niemand kan beslissen hoe hij dit verdriet moet verwerken, maar het is de taak van iedereen om hem te steunen."

Bron: Het Nieuwsblad