"Het waren slechts mooie woorden"

INTERVIEWS Anthony Vanden Borre riep gisteren de pers bij elkaar. Hij wou meer duiding geven over zijn afwezigheid bij RSC Anderlecht en vooral zijn nieuwe project promoten: zijn voetbalschool in Dubai. Eén ding lijkt duidelijk, hij trekt definitief een streep onder paars-wit.

Vanden Borre wil het eerst en vooral over zijn voetbalcademie hebben in Dubai, vijf febrauri start hij er met de trainingen. "In Dubai is er een grote gemeenschap Belgen met kinderen die niet de kans hebben om daar te voetballen. Die kans wil ik hen nu bieden, volgende week gaan we van start. Als alles daar goed loopt is het plan om hetzelfde op te starten in Congo".

Anderlecht

Maar goed, Anderlecht dan waar Vanden Borre al twee weken "onwettig" afwezig is. "Feit is dat ik al zes maand wacht op een voorstel. Toen ze mij naar de b-kern verwezen en mijn rugnummer aan iemand anders gaven, was het wel duidelijk dat ze op mij niet meer rekenden, spijtig. Ze hebben mij de voorbije zes maand ook niets aangeboden. Er was veel blabla ja, maar het waren slechts mooie woorden. Op een bepaald moment moet je dan ook je conclusies trekken en ermee stoppen."

Jeugd

"Wie me wel nodig heeft binnen Anderlecht is de jeugd, maar daarom hoef ik niet elke dag op Neerpede rond te lopen. Ze hebben allemaal mijn telefoonnummer en kunnen mij altijd bereiken. Ik ben ook fier op de doorbraak van die jeugdspelers."

Kompany

Voor Vanden Borre is het duidelijk, zijn verhaal bij Anderlecht is gedaan. Hij is ook niet van plan om naar Vincent Kompany te stappen. "Vincent is een vriend en hij heeft het ook enorm druk. Ik ben ook niet van plan om naar hem te stappen. Ik begrijp dat mijn dossier geen prioriteit is maar ze hadden gewoon eerlijk moeten zijn tegen mij. Het idee om trainer te zijn bij de jeugd sprak mij enorm aan maar ik wil eerst en vooral nog speler zijn. Al is duidelijk dat ik daarvoor moet spelen en dat is nu niet het geval."

Ondertussen is ook de officiële foto verdwenen op de website van RSC Anderlecht. "Ja, blijkbaar besta ik niet meer. Pas op, ik zeg bedankt tegen Anderlecht om me opnieuw in het voetbal te lanceren. Maar ondertussen heb ik het wel begrepen. En ze mogen doen wat ze willen, ik blijf eeuwig een kind van Anderlecht, mijn hart is voor altijd paars-wit."