Terugblik: De Westelse spookavonden

MAANDAG, 5 SEPTEMBER 2022, 17:56 - TCV
Anderlecht-Online No Image Found

ANDERE Wie als supporter van Anderlecht de naam Westerlo hoort vallen – en zeker de ietwat oudere supporter – zal ongetwijfeld altijd denken aan de twee pandoeringen (6-0 en 5-0) die Anderlecht er om de oren kreeg in de seizoenen 1998–1999 en 1999–2000. We blikken even terug op deze twee memorabele wedstrijden.

Westerlo is nooit echt de favoriete tegenstander geweest van Paars-wit. De Kempenaars behaalden regelmatig een overwinning in de competitie tegen Anderlecht en schakelden de Brusselaars ook al tweemaal uit voor de beker. Maar twee opmerkelijke overwinningen zijn in het collectieve geheugen van het Belgische voetbal beland.

Westerlo – Anderlecht: 6-0 (zaterdag 5 september 1998)
1 - 0 Coen Burg 1'
2 - 0 Jochen Janssen 12'
3 - 0 Benoît Thans 23'
4 - 0 Frank Machiels 54'
5 - 0 Toni Brogno 62'
6 - 0 Toni Brogno 65'

Westerlo: Rondags, Thoelen, Leconte, Porte, Machiels (Franken 74'), Janssens, Dauwe, Burg, Thans, Janssen (Ferreira Chagas 80'), Brogno (Mitrovic 69')

Trainer: Jos Heyligen

Anderlecht: De Wilde, Claeys (tweemaal geel 42'), Dheedene, Doll, Crasson, Goor, Stoica (Calvo 64'), Van Diemen, Stassin (Soetaers 22'), Arst, Taument (Iachtchouk 34')

Trainer: Arie Haan


In 1998 beleeft Anderlecht de moeilijkste tijden sinds decennia. De vedetten van de generatie Degryse – Nilis zijn vertrokken, het Arrest Bosman heeft de voetbalwereld door elkaar geschud en de Omkoopzaak tegen Nottingham Forest werpt een schaduw over het imago van de recordkampioen. Zoon Roger Vanden Stock heeft het niet makkelijk om zijn vader op te volgen als voorzitter.

Om aan te knopen met de successen uit het verleden, haalde Anderlecht een seizoen eerder al Enzo Scifo terug en had het met Arie Haan opnieuw een ex-speler in huis gehaald als trainer na het ontslag van René Vandereycken. Onder Haan behaalde Paars-wit pas op de laatste speeldag zekerheid over Europees voetbal en eindigde het op een vierde plaats na een bizar kopbaldoelpunt van Taument (ex-Feyenoord) in Beveren.

In het seizoen 1998–1999 haalt Anderlecht met Bertrand Crasson nog een ex-speler terug, maar door de blessure van de nieuwe aanvaller Thomas Radzinski wordt de aanval gedragen door matige spelers als Arst, Taument (op retour) en de blessuregevoelige Iachtchouk. Wanneer Anderlecht op speeldag vier op bezoek gaat naar Het Kuipje heeft het een match verloren en tweemaal 1-1 gelijkgespeeld. In Westerlo beleeft Anderlecht het dieptepunt in de competitie en een wedstrijd die toch wel als een zwarte pagina wordt beschouwd in de geschiedenis van de club.

Een futloos Anderlecht staat na 23 minuten al 3-0 achter en na een tweede gele kaart voor Claeys moet het met tien man verder. Na rust krijgt het nog drie treffers rond de oren en kon zelfs erger worden vermeden aangezien de eindstand al was bereikt in minuut 65. Na deze nederlaag stond Anderlecht allerlaatste in de stand.

Nochtans had Paars-wit toen op zich geen slecht elftal. De voorhoede was weliswaar Anderlecht onwaardig, maar er stonden wel vijf spelers op het veld die daarna furore zouden maken in de Champions League (Zetterberg en Baseggio waren er trouwens niet bij in Westerlo). Arie Haan werd na deze vernedering ontslagen en opgevolgd door het duo Jean Dockx en Franky Vercauteren. Anderlecht geraakte echter niet meteen uit de problemen. Op de speeldag daarna verloor het bijvoorbeeld thuis met 2-3 van Club Brugge (*). Maar langzaamaan herwon het team zijn zelfvertrouwen onder de nieuwe trainers en begon Anderlecht aan een fameuze comeback. Het kende nog even een dip maar na een laatste nederlaag op speeldag 22 in Club Brugge, pakte het 32 op 36 met op het einde van de competitie klinkende zeges op Standard (0-6) en op het veld van kampioen Genk (2-5). Anderlecht eindigde het seizoen nog op een derde plaats, op amper drie punten van Genk en op een punt van Club Brugge dat tweede werd.
 

Westerlo – Anderlecht: 5-0 (Zaterdag 8 april, 2000)
1 - 0 Toni Brogno 4' (pen)
2 - 0 Lukáš Zelenka 23'
3 - 0 Toni Brogno 50'
4 - 0 Frank Machiels 59'
5 - 0 Vedran Pelić 85'

Westerlo: Frans, Serneels, De Coninck, Sadio Ba, Zelenka, Mitrović, Machiels, Janssens, Thans, Schaessens, Brogno
Wisselspelers: Thoelen, Carlos dos Santos, Pelic

Trainer: Jan Ceulemans

Anderlecht: De Wilde, De Boeck, Staelens, Dheedene, Crasson (Ekakia 25'), Goor (Scifo 55'), Zetterberg, van Diemen, Baseggio, Koller, Radzinski (Anastasiou)

Trainer: Aimé Antheunis

De situatie waarin Anderlecht zijn tweede legendarische nederlaag leed, was totaal anders dan anderhalf jaar eerder. Anderlecht had met Antheunis een nieuwe trainer gehaald en had met Koller-Radzinski een nieuw levensgevaarlijk duo in de aanval. Bovendien verloor het geen enkele belangrijke speler en kon het blijven bouwen aan een nieuw elftal. Anderlecht was oppermachtig in de competitie en telde slechts een nederlaag (1-3 tegen Genk) toen het naar Het Kuipje trok. Sterker nog, het kon kampioen spelen indien het kon winnen in Westerlo.

Maar het werd opnieuw een rampzalige avond voor Paars-wit. Dheedene kreeg al snel rood en Westerlo klom op voorsprong via een penalty. Zelenka – die door Vercauteren bij Anderlecht was afgeschreven – verdubbelde de score na 23 minuten. Anderlecht hield stand totdat Brogno er in minuut 59' 3-0 van maakte. Machiels en Pelic brachten uiteindelijk de forfaitscore op het bord. Vooral het laatste doelpunt was symbolisch voor de wedstrijd. De Wilde probeerde uit te spelen, maar geraakte knullig de bal kwijt waardoor Pelic vanop een zekere afstand in een leeg doel kon besluiten. Volgens doelman De Wilde was het inderdaad zo'n avond waarop alles mislukte en tegenzat.

De nederlaag hakte er toch zwaarder op in dan gedacht, want het kampioensfeest werd nog een week langer uitgesteld na een thuisnederlaag tegen Gent (1-2). Op de speeldag daarna herpakte Anderlecht zich en won het met 1-4 op Racing Genk. Anderlecht werd kampioen met acht punten voorsprong op Club Brugge en twaalf op AA Gent. In het seizoen daarna (2000 - 2001) werd Anderlecht opnieuw kampioen, maar deze jaargang wordt vooral herinnerd door de beste prestatie in de Champions League ooit.

Anderlecht heeft dit seizoen al bewezen dat het niet meteen wil breken qua tradities als het aankomt op het behalen van resultaten tegen bepaalde tegenstanders. Best dus geen rode kaart pakken en een vroeg doelpunt incasseren. En vooral dat laatste zien we de laatste seizoenen regelmatig gebeuren. Laat ons hopen dat Paars-wit zondagmiddag uitgeslapen en voldoende gemotiveerd aan de aftrap verschijnt zodat we dit artikel binnen twintig jaar niet hoeven uit te breiden.

Herbekijk hier nog eens de doelpunten uit deze wedstrijden.

(*) Edit: Arie Haan was wel degelijk nog trainer tegen Brugge en werd pas ontslagen na de uitschakeling tegen Grashoppers Zurich (0-2 thuis, 0-0 in Zurich).





anderlecht-online forum