Opinie: waarom Amuzu in de WK-voorselectie niet zo vreemd is

WEBSITE - OPINIES Verbijstering! Verontwaardiging! Bepaalde kranten- en voetbalsites gingen net als een deel van de twitterende kijkbuiscoaches vandaag op hun achterste poten staan: geen Mike Ndayishimiye in de WK-voorselectie van 55, maar wel, en dat was blijkbaar pas echt schandalig, Francis Amuzu. Wie even rustig nadenkt, hoeft dat echter niet zo vreemd te vinden.

Eerst even dit: uiterlijk op 21 oktober moest de bondscoach aan de FIFA een lijst van 55 spelers doorgeven in de aanloop naar het WK. De Belgische voetbalbond heeft deze lijst nooit officieel bekendgemaakt, maar sporadisch lekten er wat namen uit. Meestal niet met goede bedoelingen uiteraard. Want meer dan de namen van spelers die wél bij de 55 zaten, waren het spelers die er niet bij zaten wiens namen we in de media lazen. Uiteraard tot grote ontzetting van de betrokken spelers, clubs en hun fans.
 
Alvorens verontwaardigd te zijn waarom bepaalde spelers wel in die, laat ons eerlijk zijn nietszeggende, voorselectie van 55 zitten en waarom anderen niet, is het interessant om te weten op welke basis de bondscoach die selectie maakte. Dat vertelde hij zelf tijdens een interview eind oktober: “Per positie selecteerden we vijf spelers.”
 
Appelen met peren vergelijken
 
Met andere woorden: als je pech hebt, speel je op een positie met veel concurrentie. Heb je geluk, dan is de spoeling op jouw positie veel dunner. Waar jongens als Bodart, Raskin, Heynen en Ndayishimiye pech hebben, heeft Amuzu geluk.
 
Tot voor de trainerswissel begin deze maand speelde Amuzu bij Anderlecht op de linkerwingback. In een systeem zoals Roberto Martinez dat bij de Rode Duivels hanteert. Dus laat ons samen de denkoefening maken: welke Belgische spelers zijn er op de linkerwingbackpositie beter dan Amuzu? En het moet hun primaire positie zijn. Dus Trossard komt niet in aanmerking, die speelt hoger. Castagne is een rechterwingback.
 
Dus bij wie komen we uit? Thorgan Hazard en Carrasco uiteraard, zij staan straatlengten voor in de hiërarchie. Maar dan volgt de leegte. Dan kom je bij Chadli, hopend dat die zijn vorm had teruggevonden bij Westerlo. Bij Amuzu, die in augustus erg sterk speelde en waarvan je kon hopen dat hij die vorm ook zou terugvinden. Bij Duranville, veelbelovend en wie weet was hij eind oktober en in november ontploft. Maar dat zijn gokjes die in normale omstandigheden nooit het WK zouden halen.
 
Op de posities centraal op het middenveld en achter de diepe spits is de concurrentie groter. Dus klagen dat Raskin, Heynen of Ndayishimiye er niet bij zijn en Amuzu wel, dat is appelen met peren vergelijken. En als we eerlijk zijn, dan weten we dat enkel de eerste twee per positie ertoe doen.
 
De Ketelaere en Verschaeren
 
Los daarvan: een Ndayishimiye in zijn huidige vorm zou niet misstaan in de WK-selectie. Hij is veel beter in vorm dan pakweg Charles De Ketelaere, die wel op een gelijkaardige positie speelt. Of vind je Verschaeren de laatste wedstrijden beter dan De Ketelaere momenteel? Hierover discussiëren, dat houdt steek.
 
En ook iemand als Heynen zou ik graag eens in actie zien bij de Rode Duivels. Jammer dat dat in september niet gebeurde. Zoals met Debast toen wel gebeurde. Maar alleen ook maar omdat heel wat andere verdedigers ontbraken.
 
Ach, de WK-selectie, het is iedere keer weer stof tot discussie. En dankbaar materiaal om clicks te ronselen. Pakweg twintig namen kunnen we zo invullen, over de andere zal altijd discussie zijn. En achteraf heeft de bondscoach altijd ongelijk.