Proto: "Ik ben op niets of niemand jaloers"

Silvio Proto neemt zelden een blad voor de mond als hij praat. Vandaag publiceert Voetbalmagazine een interview met de doelman. Lees hier wat hij vertelde over de match op Standard, de Rode Duivels en zijn carrière.


"Standard verdiende geen match zonder publiek"

Begin oktober kreeg Proto het zwaar te verduren toen Standard-fans hem bekogelden met vuurpijlen. De KBVB veroordeelde de Rouches onlangs enkel tot een voorwaardelijke straf.

"Ik zou het niet logisch gevonden hebben dat Standard een wedstrijd achter gesloten deuren had moeten spelen", verrast Proto. "Dat zou niet eerlijk geweest zijn tegenover alle brave supporters die rustig naar de wedstrijd komen kijken. Ik weet wel zeker dat lang niet alle Standardsupporters zo tekeer zouden gaan als die mensen achter mijn doel."

"Geen idee waarom men het steeds op mij gemund heeft. Maar dat gejouw en dat gefluit maken deel uit van de folklore van het voetbal dus daar heb ik geen probleem mee. Waar ik wel een probleem mee heb, is dat de KBVB me ervan beschuldigde de Standardsupporters te hebben uitgedaagd. Ze mogen er alle tv-beelden op nakijken, ze zullen geen enkele uitdagende beweging terugvinden."

"Praat liever niet over Rode Duivels"

De journalist van Voetbalmagazine wilde het met Proto ook graag hebben over de nationale ploeg. Aanvankelijk stemde Proto in, maar hij bedacht zich daarna. "Kunnen we het toch niet over iets anders hebben? Ik heb echt geen zin om over de nationale ploeg te praten. Ik kan niet alles vertellen, maar er is wel het een en ander gebeurd."

"Geluk kan je niet kopen"

Volgend jaar wordt Proto dertig. Dat hij nog geen transfer naar een buitenlandse topclub kon versieren, deert hem niet. "Ik ben kampioen van België geweest, heb de beker gewonnen, ben Doelman van het Jaar geweest en heb punten gepakt voor de Rode Duivels. Ik ben op niets of niemand jaloers. Alles wat ik heb meegemaakt, heb ik voor de volle honderd procent beleefd."

"Ik was altijd gelukkig, behalve tijdens mijn blessure en eerste maanden bij Anderlecht toen Zitka en ik afwisselden in doel. Toen dacht ik echt: je verdient nu misschien wel tien keer zoveel als bij La Louvière, maar je bent vijf keer minder tevreden."

"Geld kan helpen om je gelukkig te maken, maar geluk kun je echt niet kopen, zelfs niet met al het goud van de wereld. Waarschijnlijk zullen er nu mensen zijn die zeggen: 'Wat voor een kerel is die Proto? Hoe kan hij zoiets zeggen terwijl wij ons uit de naad werken voor een hongerloon?' Het is nochtans echt waar wat ik zeg."

Bron: Sport/Voetbalmagazine