ANDERE Als je in de vroege jaren '90 in het Astridpark rondliep, kon je de jonge Ghanese flankaanvaller Yaw Preko zien opduiken bij Anderlecht. Preko (geboren op 8 september 1974 in Accra) verhuisde in 1992 naar Brussel met de hoop door te breken bij paars-wit. Het jaar daarvoor had Anderlecht hem wereldkampioen bij de U17 zien worden.
Hij bracht enkele seizoenen bij Anderlecht door, maar écht uitblinken in België deed hij niet. Preko stond vooral bekend om zijn onvoorspelbaarheid: hij trapte een aantal pareltjes binnen tegen onder andere Club Brugge, maar verknoeide regelmatig ook eenvoudige binnentikkers. Toch verliet hij Anderlecht pas vijf jaar later, met drie titels, een beker, een supercup en Olympisch brons met Ghana op zijn palmares.
Lees verder onder de advertentie
Lees verder Na Anderlecht trok hij in 1997 naar Turkije, waar hij zijn carrière een nieuw leven inblies bij Gaziantepspor. Hij wisselde later af tussen Fenerbahçe (waar hij niet kon doorbreken), Yimpaş Yozgatspor en een terugkeer naar Gaziantepspor. Daarna werd het nog Zweden (bij Halmstads BK), Saoedi-Arabië (Al-Ettifaq) en een laatste stop in Vietnam bij Hoang Anh Gia Lai. Preko hing zijn schoenen aan de haak in 2008. Hij had toen ook al een twintigtal caps voor Ghana verzameld.
Na zijn spelerscarrière zette Preko de – vaak gebruikte – stap naar het trainersvak. Hij begon als assistent-coach bij de Ghanese jeugdselecties, onder meer bij de U-20. Hij werkte ook als assistent en interim-coach bij Hearts of Oak, een van de meest prominente clubs in Ghana waar hij nog speelde in het begin van zijn carrière. Preko had daarna een periode als hoofdtrainer bij Nigeriaanse club Ifeanyi Ubah. In april 2019 krijg hij het vertrouwen van de voetbalbond om de juiste jeugdstructuren op te zetten en werd hij hoofdcoach van de Ghanese U-15 ploeg. En de meest recente stap: in juli 2024 werd hij benoemd tot hoofdcoach van Nsoatreman FC in Ghana met een contract van twee jaar. Preko is dus nog steeds actief in de voetbalwereld, zij het in Afrika.
Yaw Preko was niet de succesvolste Afrikaanse Anderlechtspeler in de jaren 90 - een superster werd hij niet hoewel die hoop er even was in zijn late tienerjaren. Maar uiteindelijk wisselde hij briljante acties, want talent had hij zeker, af met onhandigheden voor doel. Uiteindelijk droeg hij wel bij aan de successen van paars-wit in de jaren 90 en vulde hij zijn prijzenkast aardig. Na Anderlecht, kon hij geen trofeeën meer bij elkaar voetballen en zakte hij verder weg in Turkije. Toch nam hij al zijn Europese ervaring onder de arm en transformeerde hij zich tot een succesvol coach in zijn thuisland met een duidelijk talent voor jeugdontwikkeling. Voor Anderlecht zelf was hij toch een beetje een gangmaker voor ander jeugdig Afrikaans talent dat in die periode bij de club landde.
