INTERVIEWS Na een omstreden tackle op Bryan Heynen moest Tristan Degreef enkele weken langs de zijlijn toekijken. Vanavond maakt de jonge flankaanvaller van Anderlecht zijn rentree, uitgerekend tegen zijn eerste club OH Leuven. Achter de speler met een kort lontje op het veld, schuilt een verhaal van talent, gedrevenheid en familie-opofferingen.
De rode kaart en daaropvolgende schorsing deden veel stof opwaaien, maar thuis in Leuven houden ze het simpel.
“Hij heeft misschien een kort lontje, maar buiten het veld heeft hij een hart van goud,” zegt mama Anne-mie Pappaert.
Papa Kristof ziet het vanuit een sportieve bril: “Zijn coach vraagt hem om hard te spelen, en Tristan voert dat uit. Op het veld gaat hij voluit om te winnen.”
Eerste stappen bij OHL
Degreef groeide op in de Valkerijgang, aan de voet van de Keizersberg. Zijn sportieve pad begon bij motorcross, maar al snel maakte de bal het verschil.
“Na de races van zijn papa stond hij altijd te voetballen rond de mobilhome. Toen we hem lieten testen bij OHL, bleek zijn talent meteen,” vertelt zijn vader.
De toenmalige OHL-trainers waren onder de indruk van de tengere jongen met guitig lachje. “Hij was tweebenig, technisch sterk en had vista. Dat zie je zelden op die leeftijd,” aldus Roel Noukens.
De rol van zijn vader
Kristof Degreef was de stuwende kracht achter de ontwikkeling van zijn zoon.
“Als je iets doet, moet je het goed doen. Ook op vrije dagen trainde hij met privétrainers. Elk moment stond in het teken van beter worden,” zegt hij.
Die gedrevenheid zorgde soms voor spanningen thuis, maar volgens Anne-mie heeft het geloond: “Hij zegt zelf dat hij zonder zijn vader nooit zo ver had gestaan.”
De overstap naar Anderlecht
Bij een duel tussen OHL en Anderlecht overtuigde de jonge Tristan meteen. Toenmalig jeugdcoördinator Marc Van Ransbeeck: “Hij draaide Marco Kana helemaal dol. Toen bleek dat hij een jaar jonger was, wist ik: dit is Anderlecht-DNA.”
De overstap was snel rond. Voor de familie betekende dat een zware logistieke inspanning. Vader Kristof paste zijn werkuren bij DHL aan om dagelijks de rit naar Neerpede te maken, terwijl moeder Anne-mie het huishouden afstemde op de trainingsuren.
Een familie vol winnaars
De wil om te winnen is geen toeval bij de familie Degreef. “Of het nu Monopoly of minigolf is, iedereen wil altijd winnen,” glimlacht Anne-mie.
Die mentaliteit leeft ook bij broer Kyan, die zijn pad koos in het wielrennen en nu rijdt bij Crabbé-Dstny U19. Wanneer mogelijk, staat Tristan aan de finish om hem te steunen.
Zijn tatoeage “family over everything” vat het allemaal samen: de sportieve ambitie is groot, maar de familie blijft het fundament.
Bron: HLN
