WEDSTRIJDEN In La Louvière moest je vooral naast het veld kijken om echte voetbalallure te spotten. Anderlecht sleepte een moeizame 0-1-zege uit de brand en boekte zo een knappe 9 op 9, maar op het kunstgras was het spel bij momenten bijzonder rommelig. De aandacht verschoof daarom geregeld naar de zitjes langs de zijlijn, waar een opvallende verzameling paars-witte grootheden postvatte.
La Louvière heeft eerder al ludieke bijnaamvergelijkingen gekregen — van SK Beveren voor hun flamboyante stijl in de jaren 80 tot White Star Lauwe na een spraakmakende bekermatch. Het huidige team verdient misschien een nieuwe titel: het kleine Anderlecht. Niet omwille van zijn spelvreugde, maar omdat er zo veel ex-RSCA-iconen rondlopen.
In de tribune spotten we sportief directeur Nicolas Frutos, naast hem talentmanager Enzo Scifo. Ook human coach Anthony Vanden Borre en streekgenoot Georges Grün waren van de partij. Dat alleen al is een indrukwekkend rijtje. Voeg daar nog eens tv-analisten Guillaume Gillet en Gilles De Bilde aan toe, plus drie stafleden van het huidige Anderlecht die zelf paars-wit verleden hebben — Besnik Hasi, Lucas Biglia en Silvio Proto — en je hebt bijna een reünie. Zelfs Marcin Wasilewski was aanwezig, gewoon als supporter.
We deden de optelsom: in de nieuwe Easi Arena zaten langs de hoofdtribune samen goed voor 1.817 Anderlecht-matchen aan ervaring. De échte klasse zat dus vooral op de tribunes, niet op het veld — helaas maar waar.
Toch waren er ook hartverwarmende momentjes. Zo zagen we Frutos met zijn zoontje, die een Maradona-muts droeg. Een klein, charmant tafereel op een verder kille voetbalavond.
Lees verder onder de advertentie
Bron: HNB (Jürgen Geril)
