INTERVIEWS Van figurant tot vaste waarde onder de lat: Colin Coosemans (33) heeft een lange weg afgelegd. In 2025 groeide hij uit tot eerste doelman én kapitein van Anderlecht. Met een nominatie voor ‘Doelman van het Jaar’ op zak blikt hij terug op een bewogen, maar vooral bevrijdend jaar.
Afgelopen dinsdag werd er op Neerpede even niet getraind. De kersttruien kwamen boven en de spelers schoven aan voor een uitgebreide lunch. “De chef had uitgepakt,” lacht Coosemans. “Zalmtartaar met wasabi, Wagyu als hoofdgerecht en tiramisu met Kinder Bueno. En ja, daar mocht een glaasje wijn bij.”
Een jaar van stabiliteit
Persoonlijk kijkt Coosemans met voldoening terug op 2025. “Ik heb het hele jaar gespeeld en kon dat koppelen aan constante prestaties. Er was veel onrust rond de club, maar dat heeft mij niet van mijn stuk gebracht. Als keeper probeer je vooral rust uit te stralen en punten veilig te stellen.”
Volgens hem is het zijn sterkste seizoen tot nu toe. “Vooral omdat het bij Anderlecht is. Ik heb elders ook goede jaren gehad, maar hier is alles intenser: de druk, de verwachtingen, de media. Dat werkt voor mij net motiverend.”
Die doorzettingskracht werd beloond toen de supporters hem verkozen tot Speler van het Jaar. “Dat is exact waarom ik ben blijven vechten. Weggaan was makkelijker geweest, maar ik wilde slagen met dit shirt. Er waren momenten dat het onhaalbaar leek, maar ik ben altijd blijven geloven.”
Zware momenten
De weg naar die erkenning was niet zonder littekens. Coosemans vertelt open over de periode waarin Anderlecht Kasper Schmeichel aantrok. “Dat was een enorme mentale klap. Kort daarna blokkeerde mijn lichaam volledig. Nek vast, zware pijn, ziekenhuisopname… Dat hakt erin, ook voor mijn gezin.”
Vandaag staat hij anders in het leven. “Ik ben gelukkiger. De spanning die er jarenlang was, is verdwenen. Als ik nu thuis ben, ben ik ook écht thuis. Vroeger zocht ik vaker afleiding buitenshuis, nu probeer ik rust te bewaren richting het weekend.”
Kapitein zonder masker
Sinds hij de aanvoerdersband draagt, is zijn houding niet veranderd. “Ik maakte onder Kompany al deel uit van de kapiteinsgroep. Ik zeg wat ik denk, soms scherp, soms zacht. Dat hangt af van het moment.”
Samen met Thorgan Hazard vormt hij een tandem in de kleedkamer. “We zijn totaal verschillend. Thorgan is sociaal en gebruikt humor om spanning weg te nemen. Ik heb ook veel aan Lucas Biglia, die me helpt in mijn rol als kapitein. Hij benadrukt hoe belangrijk positieve coaching is, zeker bij een jonge groep.”
Het kantelmoment
Een cruciaal moment dit seizoen was het groepsgesprek zonder staf, vlak voor de wedstrijd tegen KV Mechelen. “We hebben eerst met de kapiteins samengezeten en daarna de hele groep erbij gehaald. Het was even stil, maar we hebben duidelijk gemaakt dat we daar niet voor wegliepen. Uiteindelijk kwam alles op tafel. We waren eerlijk: ons niveau was tot dan toe niet goed genoeg voor Anderlecht.”
Volgens Coosemans was het nodig om sommige spelers wakker te schudden. “Niet iedereen besefte meteen wat het betekent om voor deze club te spelen. Die meeting heeft veel duidelijk gemaakt. Sindsdien gaat het beter.”
Anderlecht is geen subtopper
“Wie hier speelt, moet de geschiedenis kennen,” klinkt het scherp. “Wij accepteren niet langer dat je tevreden bent met af en toe een overwinning. Dat bewaken de oudere spelers en de jongens van Neerpede.”
Hoewel de kern op papier niet sterker is dan vorig seizoen, draait het elftal beter. “Resultaten bepalen alles. Win je, dan groeit de groep vanzelf. De voorbije jaren belandden we te vaak in crisissen.”
Over het vertrek van Wouter Vandenhaute wil Coosemans genuanceerd blijven. “Het is te makkelijk om één persoon aan te wijzen, maar er hangt nu wel meer rust. Er is vertrouwen in het huidige beleid en dat helpt.”
Vooruitblik met voorzichtigheid
Of Anderlecht in 2026 een prijs pakt? “We hopen het en zullen er alles aan doen. Maar met de komende mercato weet je nooit wat er verandert.”
De zeges tegen Club Brugge, Union en Genk geven vertrouwen. “Vorig seizoen viel het vaak nét tegen, nu valt het soms in ons voordeel. Dat verschil zit in details en geloof.”
Ook de jonge talenten maken indruk. “Angulo besliste al wedstrijden, De Cat ontwikkelt zich sneller dan verwacht. Hij drukt nu echt zijn stempel.”
Toekomst nog open
Met nominaties voor De Cat (‘Belofte van het Jaar’) en zichzelf (‘Doelman van het Jaar’) blijft Coosemans nuchter. “Ik geniet ervan, maar reken nergens op. In het voetbal kan alles snel veranderen. Ik ben gewoon trots dat ik nummer één en kapitein ben.”
Over een nieuw contract blijft hij voorzichtig. “Ik voel dat ik nog veel jaren in me heb. Ik heb mijn lichaam kunnen sparen. Die jaren wil ik graag bij Anderlecht doorbrengen, maar het is aan de club om te tonen dat ze écht met mij verder willen.”
Bron: HLN (Kjell Doms)
