ANDERE Op tweede kerstdag eindigt voor Nathan De Cat het jaar waar zijn echte doorbraak begon: in het Lotto Park. Een plek met symbolische waarde, want 2025 werd het jaar waarin het jonge talent van Anderlecht — amper 17 jaar — uitgroeide van belofte tot vaste publiekslieveling. Van een Europees vuurdoop tegen José Mourinho tot handtekeningen uitdelen op de Grote Markt: een terugblik op zeven sleutelmomenten uit het jaar van De Cat.
Europese vuurdoop tegen Mourinho
Nathan De Cat was exact 16 jaar, 7 maanden en 1 dag oud toen hij op 20 februari 2025 zijn officiële debuut maakte voor het eerste elftal van Anderlecht. En dat gebeurde meteen op het Europese toneel, tegen een ploeg onder leiding van José Mourinho. In de tussenronde van de Europa League trof paars-wit Fenerbahçe.
Na een kansloze 3-0-nederlaag in de heenwedstrijd stond er in de return weinig meer op het spel. Bij een 2-2-stand besloot trainer David Hubert tien minuten voor affluiten De Cat in te brengen in plaats van Luis Vázquez. Het was een beloning voor zijn sterke prestaties bij de RSCA Futures — en het startschot van een ontwikkeling die razendsnel zou verlopen.
Eerste goal, met een boodschap
In de aanloop naar de bekerfinale tegen Club Brugge moest Anderlecht in de Champions’ Play-offs op bezoek bij Antwerp. Ook daar kreeg De Cat opnieuw speeltijd van Besnik Hasi. Hij had nauwelijks minuten nodig om zich te tonen: kort na zijn invalbeurt scoorde hij zijn eerste doelpunt voor het A-elftal.
Zijn viering sprak boekdelen: gericht naar de tribune, speciaal voor zijn vriendin Sarah Duranville, zus van Dortmund-speler Julien Duranville.
“Ze plaagt me vaak dat zij vaker scoort dan ik,” grapte De Cat achteraf. “Nu heb ik bewezen dat ik het ook kan. Deze was voor haar.”
Meteen indruk bij eerste basisplaats
“Het Park geniet van ‘ne Ket”, kopte deze krant na de openingsspeeldag van de Jupiler Pro League eind juli. Anderlecht won met 5-2 van Westerlo, mede dankzij twee goals van Thorgan Hazard, maar het was vooral een blonde tiener die alle aandacht opeiste.
Met zijn nonchalante stijl — kousen half afgezakt, haren los in de wind — combineerde De Cat jeugdigheid met een opvallende maturiteit in zijn spel. Hij speelde met lef, overzicht en rust, alsof hij al jaren meedraaide. Zijn uitspraak na afloop bleef hangen: “Bij Anderlecht moet de titel altijd het doel zijn.” De toon werd later wat voorzichtiger, maar de ambitie bleef.
Een harde Europese les in Zweden
Onbedoeld speelde De Cat een rol in een pijnlijk Europees hoofdstuk voor Anderlecht. Na een nipte 1-0-zege in Brussel trok paars-wit naar Göteborg voor de return tegen BK Häcken in de tweede voorronde van de Europa League.
De Cat begon op de bank en viel in tijdens de tweede helft. Bij een 1-1-tussenstand leek kwalificatie binnen handbereik, tot diep in de blessuretijd. De Cat kwam te laat in de zestien, Häcken kreeg een strafschop en dwong verlengingen af. Uiteindelijk haalden de Zweden het ook daarin vanaf elf meter.
Trainer Hasi nam zijn jonge speler meteen in bescherming, maar het eerste echte litteken in De Cats carrière was een feit. Een pijnlijke, maar leerzame ervaring.
Prachtgoal op Stayen
Zoals veel toptalenten is Nathan De Cat kritisch voor zichzelf. “Ik moet vaker in de zestien komen en beslissender worden,” gaf hij toe. Dat hij over een uitstekende trap beschikt, bewees hij op 19 oktober tegen STVV. Vanop ruime afstand haalde hij verwoestend uit: strak in de winkelhaak. Zijn eerste competitiegoal van het seizoen was meteen eentje voor de hoogtepunten.
Eerste individuele bekroning
Begin december mocht De Cat, omringd door zijn ouders Jens en Annelies en zus Charlotte, zijn eerste grote individuele prijs in ontvangst nemen. Hij werd uitgeroepen tot beste debutant van de Jupiler Pro League en ontving de Prijs Dominique D’Onofrio tijdens de Trofee Raymond Goethals, uit handen van Emile Mpenza.
“Iedereen zegt dat het snel gaat, maar ik heb altijd vertrouwen gehad in mezelf,” klonk het, terwijl hij ook nog volop in zijn examens zat. “Deze prijzen zijn een bevestiging, geen eindpunt.” Met het gala van de Gouden Schoen in januari lonkt mogelijk nog meer erkenning.
Handtekeningen en selfies op de Grote Markt
Net voor de feestdagen trok De Cat samen met Mihajlo Cvetkovic naar de Grote Markt van Brussel voor een signeersessie in de pop-upstore van Anderlecht. Al ruim drie kwartier op voorhand stond er een lange rij fans te wachten.
Meer dan een uur lang signeerde De Cat shirts, ballen en posters en poseerde hij geduldig voor selfies. Volgens de fanshop is het shirt met rugnummer 74 momenteel het populairste. Een duidelijk teken van zijn snel gegroeide status bij de achterban.
2025 liet geen twijfel bestaan: dit was het jaar van Nathan De Cat. Vanavond volgt het slotstuk, op vertrouwde grond in het Lotto Park.
Bron: HLN (Kjell Doms)
