Het slechtste seizoen in 16 jaar: bis

Na het geklungel van gisteren (1-0 verlies tegen OHL, red.) gelooft zelfs trainer John Van den Brom niet meer in de titel. Daar kunnen we hem geen ongelijk in geven. Laten we de zaken nog eens cijfermatig bekijken:


Een aantal weken geleden schreven we al dat dit het slechtste seizoen in 16 jaar is. Na de nederlaag van gisteren, is dit niet veranderd. Met negen nederlagen, doet Anderlecht nu even slecht als in 1997-1998. De vierde plaats was toen ons deel.

Er zijn echter nog wel een aantal cijfermatige verschillen op te merken. Ervan uit gaande dat de laatste thuismatch tegen Oostende gewonnen wordt, heeft paas-wit een verliespercentage van 30%. Dat is torenhoog. In 1997-1998, waren er echter 18 ploegen in competitie tegenover de 16 van nu. Het verliespercentage toen, was dus 26,5%. Bij winst volgende week komen de Brusselaars aan 1,9 punten per match. In 1997-1998 waren dit amper 1,67 punten per wedstrijd. Anderzijds heeft Anderlecht ook nu al één gewonnen match meer dan toen. Indien het seizoen winnend afgesloten wordt, zijn dit er dus twee. Dit wil zeggen dat Anderlecht dit seizoen ofwel wint, ofwel verliest. Met amper 3 gelijke spelen wordt deze trend bevestigd. En verliezen doen we vooral op verplaatsing.

Maar welke lessen leren we hieruit? Het ontbreekt de ploeg duidelijk aan motivatie, leiderschap en weerbaarheid. Eens op achterstand, is het kalf verdronken. Spelers vechten niet voor elkaar en nog minder voor de bal. Het gebrek aan creativiteit wordt niet gecompenseerd met vechtlust. Opvallend is ook het slechte spel tegen de kleine ploegen. Een gebrek aan concentratie misschien? Onderschatting? Het is de taak van de trainer daarop in te grijpen. En als de trainer er niet in lukt, moet het bestuur zijn conclusies maar trekken...