Deschacht: "Voetbal is mijn leven"

INTERVIEWS Olivier Deschacht werd enkele maanden geleden voor de tweede keer papa van een zoon Luis. Bovendien werd hij vorig seizoen uitgeropen tot speler van het jaar. Zijn contract loopt nog tot 2016, maar hij zit nog niet met stoppen in zijn hoofd. 

Deschacht heeft een topjaar achter de rug, maar dat kreeg hij niet in de schoot geworpen: "Ik ben tot Speler van het Jaar verkozen, ja. Daar heb ik hard voor moeten vechten en dan heb je daar dubbel zoveel voldoening van."

Oude vent

"Ik ben niet de speler die ze bij Anderlecht van nature graag zien, iemand die drie man dribbelt ofzo. Ik moet het van mijn mentaliteit hebben, en van mij inzet, ik heb bij elke match ongelooflijk veel gelopen. De supporters zien dat graag, dat je ervoor werkt. Met de leeftijd wordt dat ook belangrijker. Je krijgt rap een etiket. Als je als jonge gast voorbij gelopen wordt, is dat 'een minder dagje'. Gebeurt dat op je 34, dan ben je 'een oude vent aan het worden'. Maar door het voorbije seizoen heb ik mijn carrière toch weer met twee jaar verlengd, hoop ik", is Deschacht eerlijk. 

De partner van Deschacht, Annelien Coorevits, rolt van het ene project in het andere. Krijgt hij daardoor dan ook geen zin om eens iets anders te doen ? 

"Eerlijk? Neen. Ik ben een heel loyale mens. Als ik me ergens goed voel, ga ik niet rap weg. Dat is met het voetbal zo, dat is met Annelien ook zo. Dat heeft ook met realiteitszin te maken: ik ken mijn kwaliteiten, ik weet wat ik waard ben, Anderlecht is voor mij de max. Bij een buitenlandse topclub zitten ze niet op mij te wachten. En als ik Annelien ooit zou kwijt raken, kan ik mij ook niet meer verbeteren. Zulke dingen moet je kunnen inschatten."

Na zijn carrière is nog een vraagteken bij Deschacht.

"Mja. Ik ga eerst een jaar doen wat ik allemaal niét heb kunnen doen, door het voetbal. Eens gaan skiën. Lange reizen doen. Daarna? Trainer worden is vaak een logische keuze, maar ik ben daar veel te ongeduldig voor. En dan moet je al die weekends opofferen, mee gaan scouten..."

Maar momenteel ligt de focus van de verdediger volledig op voetbal: "Ik focus nu al op de training van morgen. Mensen zeggen mij soms dat ik meer moet leren relativeren. Ik relativeer voetbal nooit. Dat is ook mijn kracht. Het is mijn leven, samen met Annelien en de kinderen."