"We moeten nog leper worden"

INTERVIEWS De laatste wedstrijden komt Albert Sambi Lokonga weer bovendrijven. Na een periode in de schaduw, behoort hij tegenwoordig zelfs tot de uitblinkers. In Het Nieuwsblad geeft hij vandaag zijn eerste grote interview. "Met onze mix van jong geweld en ervaring is de titel zeker mogelijk."

Over zijn speelminuten
"De voorbije zomer dacht ik aan een uitleenbeurt aan een buitenlandse club om speelminuten te verzamelen. Mijn broer (Standard-speler Paul-José Mpoku, red.) raadde dat af. De trainer zei me dat hij wilde dat ik bleef. Ik dacht toen wel 'maar je stelt me niet op'. Nu blijkt dat het goed is dat ik gebleven ben. Soms moet je geduld hebben."

Over zijn gestalte
"Ik was altijd erg frêle. Bij de U17 zag ik mijn ploegmaats groeien en sterker worden. Jean Kindermans (hoofd jeugdopleiding, red.) riep me toen bij hem. Ik moest zorgen dat ik niet van de trein viel, want op termijn zou ik wel vooraan raken. Intussen ben ik fysiek veel sterker geworden. Het laatste jaar groeide ik tien centimeter en won ik zeven kilo aan spieren."

Over de jongeren
"De jeugdspelers kunnen zich niets verwijten. We spelen op een goed niveau. We moeten wel nog leper worden. Bijvoorbeeld in de slotminuten de bal bijhouden aan de hoekschopvlag. Die ervaring hebben we nog niet. Ik geloof dat we kampioen kunnen worden met al die jonge gasten. Maar dan moeten we wel snel bijleren. We moeten luisteren naar spelers als Boeckx, Trebel, Kums en Didillon."

Over de nationale ploeg
"Mijn moeder wil liefst dat ik voor België kies. Het doet soms pijn dat ik, in tegenstelling tot mijn ploegmaats, niet geselecteerd wordt. Ik hoop alleszins om volgende zomer erbij te zijn op het EK voor U21. Ik wil mijn land vertegenwoordigen. Of Congo een optie wordt, dat zien we later."