ANDERE Anderlecht lijkt opnieuw aansluiting te vinden bij zijn vertrouwde niveau. Na een periode vol ups en downs heeft de ploeg van Besnik Hasi met een reeks van negen op negen opnieuw stabiliteit gevonden. Volgens de coach ligt de oorzaak daarvan niet in nieuwe tactische vondsten, maar in een stevige interne schoonmaakbeurt binnen de spelersgroep.
“Er groeit iets binnen deze ploeg”, zei Hasi na de nipte overwinning tegen La Louvière. Een uitspraak die bleef hangen en perfect samenvat wat er de voorbije weken is veranderd. Overdreven euforie blijft uit, maar de opluchting is groot: paars-wit lijkt opnieuw op koers.
Spelers nemen verantwoordelijkheid op
De ommekeer werd ingezet na de teleurstellende resultaten tegen OHL en Sint-Truiden, en vooral na de pijnlijke nederlaag op het veld van Charleroi. Het probleem was niet tactisch; de ploeg miste vooral intensiteit en vuur. Hoewel supporters twijfels uitten — denk aan het gefluit in de beker tegen Ninove — kwam de positie van Hasi intern nooit echt in gevaar. De spelers beseften wel dat hun coach onder druk stond en besloten zichzelf kritisch in de spiegel te bekijken.
Tijdens een open groepsgesprek voor de match tegen KV Mechelen namen verschillende spelers het woord. Ervaren krachten zoals Colin Coosemans en Marco Kana trokken de discussie open, maar ook nieuwkomers Nathan Saliba en Enric Llansana lieten zich horen. Zelfs bankzitters met naam, zoals Yari Verschaeren en Mario Stroeykens, wezen de groep op hun verantwoordelijkheden. De boodschap was duidelijk: iedereen moest mee aan de kar trekken.
In aanloop naar de topper tegen Club Brugge volgde een teamdiner dat de onderlinge verbondenheid nog versterkte. De warmte binnen de groep werd zichtbaar toen matchwinnaar Ibrahim Kanaté na zijn goal door de hele ploeg werd omarmd.
Kana en Hazard als ankerpunten
Dat de groep zichzelf beter begint te sturen, is voor Hasi een luxe. Hij geeft toe dat hij steeds minder hoeft te roepen op training. Een belangrijke rol daarin is weggelegd voor Thorgan Hazard, die zich de voorbije weken ontpopt heeft tot een stilaan onmisbare leider binnen het team. Niet langer de man van de snelle goals zoals bij zijn sterke seizoensstart, maar wel iemand die de ploeg op sleeptouw neemt en jonge spelers begeleidt.
Ook defensief staat Anderlecht steviger dan ooit: slechts twee tegengoals in de laatste vier duels. Marco Kana is uitgegroeid tot een rots in de branding. Na jaren waarin blessures hem afremden, is de fysiek sterke en stabiele Kana, gesteund door de betrouwbare Colin Coosemans, uitgegroeid tot de meest consistente verdediger sinds het vertrek van Simic.
Rust keert terug in de club
Bovendien is de extra-sportieve rust teruggekeerd. De machtsstrijd tussen Marc Coucke en Wouter Vandenhaute hing lang als een donkere wolk boven het stadion en sijpelde door tot in de kleedkamer. Nu de plooien aan de top gladgestreken zijn, heerst opnieuw stabiliteit binnen de club.
Zondag wacht meteen een stevige test tegen Union, dat met de beste aanval van het land én met oud-trainer David Hubert afzakt naar Neerpede. Dan zal moeten blijken of Anderlecht zijn herwonnen lijn kan doortrekken.
Bron: HLN (Kjell Doms)
