INTERVIEWS Zondag staat Anderlecht in het middelpunt wanneer het op bezoek gaat bij Antwerp, de club waar Jean Kindermans vandaag zijn stempel drukt. De voormalige architect van Neerpede ontvangt zijn ex-werkgever met gemengde gevoelens, maar vooral met respect. In een uitgebreid gesprek blikt Kindermans terug op zijn jaren bij paars-wit, kijkt hij naar de huidige koers van de club en deelt hij opvallend duidelijke raad voor één van haar jonge vaandeldragers: Nathan De Cat.
Hoewel Kindermans intussen al anderhalf jaar actief is bij Antwerp, blijft Anderlecht voor hem een referentiepunt. Niet toevallig. Jarenlang was hij het kloppend hart van de Brusselse jeugdacademie, waar een hele generatie Rode Duivels werd gevormd. “Bij Anderlecht was het overtuigen van talent vaak eenvoudiger,” vertelt hij. “Als ouders vroegen naar een toekomstplan, moest ik alleen maar wijzen naar namen als Lukaku, Tielemans of Doku. Dat was het plan.”
Volgens Kindermans plukt Anderlecht vandaag opnieuw de vruchten van die filosofie. “Er wordt wel eens gezegd dat we destijds te soft waren in Neerpede. Maar kijk nu: vijf of zes jongens uit die lichting dragen vandaag het eerste elftal. Dat zegt genoeg.” Hij betreurt wel dat spelers als Sadiki en Stassin te vroeg werden losgelaten. “Er werd te veel naar data gekeken. Soms moet je ook voelen wat een speler kan brengen.”
In het huidige Belgische jeugdlandschap blijft Anderlecht volgens Kindermans de norm. “Samen met Club Brugge en Genk vormt Anderlecht de absolute top, en voor mij staan ze nog altijd op één. Dat heeft ook met middelen te maken: bij Anderlecht gaat een aanzienlijk deel van het budget naar de jeugd. Dat verschil zie je op termijn altijd terug.”
Een naam die symbool staat voor het huidige Anderlecht is Nathan De Cat. Kindermans volgt zijn ontwikkeling op de voet en sprak onlangs nog met diens familie. Zijn advies was duidelijk en onomwonden: blijven. “Minstens nog anderhalf seizoen bij Anderlecht,” klinkt het. “Word hier kampioen, pak een prijs, draag straks de aanvoerdersband. Dan stijgt je waarde vanzelf. Te vroeg vertrekken naar het buitenland levert vaak meer bankzitters dan basisspelers op.”
Hij verwijst naar voorbeelden genoeg: Tielemans, Vermeeren, Doku, Lukaku, De Ketelaere. Allemaal talenten die na hun vertrek eerst moesten knokken voor minuten. “Waarom zou je dat risico nemen als je hier onbetwist bent?”
Over een mogelijke terugkeer naar Anderlecht blijft Kindermans voorzichtig. Zijn afscheid verliep destijds moeizaam, al bleef de waardering van figuren als Marc Coucke en Romelu Lukaku overeind. Zelf houdt hij vast aan zijn huidige engagement. “Ik lig vast tot 2029 en werk met volle overtuiging aan mijn project,” zegt hij. Maar tegelijk klinkt er verzoening. “Ik heb Anderlecht niet echt verlaten. Ik stapte weg van een club die zichzelf kwijt was. Vandaag zie ik opnieuw het Anderlecht waar ik voor werkte.”
Zondag staan beide clubs tegenover elkaar, maar het gesprek met Kindermans draait vooral rond één conclusie: Anderlecht is opnieuw zichzelf aan het worden. En dat, vindt hij, is goed nieuws voor het Belgische voetbal.
Bron: HLN (Kjell Doms)
